Meetmyexperience

Het betreffende NOS artikel (nos.nl) Een probleem-pje.  Waarachtig schrijven... Het is 14 oktober en de NOS publiceert een artikel over de heiligverklaring van Oscar Romero en Paulus VI. Ze vermelden de reden dat Paulus VI heilig wordt verklaard: 'Paulus VI is heilig verklaard vanwege het herstel van een ongeboren kind.' Snapt iemand deze zin? Of is men zeer bewust zo cryptisch mogelijk gebleven? Wikipedia is veel duidelijker. Een vrouw droeg een kind en artsen zagen dat het kind zwaar gehandicapt zou worden geboren. Ze drongen aan op een abortus en dat weigerde zij. Ze nam in gebed haar toevlucht tot de heilige Paulus VI en het kind werd gezond geboren. Ik besloot ze te mailen. Waarom bleven ze zo onduidelijk het wonder? Dekten ze de waarheid toe met de 'mantel der liefde'? Schaamte Artsen gaven advies om te aborteren en de vrouw weigerde, het kind werd gezond geboren. Mag dit niet gehoord worden? Hoe kan het dat tegenwoordig een kind volgens een vlokken tes

Psalmen als wegwijzers Wist je dat de psalmen een bijzondere ontwikkeling in de traditie van de Kerk hebben gebracht? Bij broeder Clemens is te lezen dat monniken een zeer muzikaal leven hadden. Dat moest wel als je 150 psalmen in een week uit wilt, let op, zingen! De psalmen waren een bron voor mensen om met zang en muziek bezig te zijn en deze muziek heeft zich doorontwikkeld. Maar toen ik dit artikel begon was ik behoorlijk verrast door het volgende. Monniken baden de 150 psalmen en de leken baden 150 Wees Gegroetjes in plaats van de psalmen. De Rozenkrans is dus voortgekomen uit die Wees Gegroetjes en dus uit de 150 psalmen en daarmee waren de psalmen dus een wegwijzer naar Maria. Dat laatste is precies waar ik verder op in wil gaan. Wat hebben we aan de psalmen? Waar leiden ze ons naartoe? De psalmen worden beschouwd als poëtische geschriften. Ze omvatten emoties en allerlei situaties waar een mens zich in kan bevinden. Van hieruit spreekt God tot de mens en

De geboorte van de Mens ‘Mens, word wie je bent’   – Paus Johannes Paulus II De woning van waarde. Heb je ooit geprobeerd bij de kassa met oud papier te betalen in plaats van met geld? Toen ik een keer bij een kassa stond met een zak met oud papier en voor de grap vroeg of ik daar ook mee kon betalen, werd ik aangekeken alsof ik gek was. Op dat moment leerde ik twee dingen. Het eerste was om niet vaker dat soort grapjes te maken, vooral niet bij een drukke kassa. Het tweede was dat waarde zelf ongrijpbaar is totdat je het kan koppelen aan een object. Als je iets wilt kopen, moeten beide partijen dus van tevoren hebben afgesproken wat er tegenover staat. Dit is ook wat God gedaan heeft. God heeft een betaalmiddel ingesteld voor een deal met de mens. Weg met marktplaats en alle bedrijven die vouchers verkopen, want deze deal is zoveel meer waard! Onze Heer biedt ons de kans om als mens (op aarde al) deel uit te maken van het hemelse leven van God. De prijs en de sp

Omega lezers willen kwaliteit! En een film moet aandacht krijgen omdat het een goede film is. Vandaar dat ik er voor gekozen heb de film Departures te recenseren, een film die gemiddeld een 8,1 haalt op IMDb. Het is een Japanse film uit 2008 en Oscar winnaar voor beste niet-Engelstalige film in 2009. Het is een heel ander soort film dan we Hollywood gewend zijn. Het deed eigenlijk een beetje denken aan Scandinavische films die soms populair worden in Nederland. Daigo is een jongeman, een echte binnenvetter met weinig vrienden. Zijn vader was bij zijn gezin weggelopen toen Daigo nog maar jong was. Hij speelt cello in een orkest en heeft zijn leven lang flink gestreden om op deze plek te komen. Zijn geboorteplaats heeft hij verlaten om in Tokyo te gaan werken, met zijn vrouw stelden ze zich een wat romantisch beeld van de toekomst. Maar op een willekeurige dag wordt het orkest onverwacht opgedoekt. In Tokyo blijven wonen is te duur en er lijkt geen andere optie dan terug te keren

Heerlijk! Heerlijk! Een film die laat zien dat een feestmaal veel meer biedt dan het eten zelf! Wil je eens iets anders zien dan typische Hollywood movies, of typische B films? Babettes Feast is een Deense film die in 1987 uitkwam. Ja, het is een oude film en heel relaxt, maar wel een om enthousiast van te worden! Toen ik nadacht over hoe ik Babettes Feast wilde recenseren kwam ik er achter hoe fijngevoelig het gewone leven was verwerkt tot een film. Er waren geen losstaande grootse gebeurtenissen met veel actie. Het ging veel meer over mensenlevens die elkaar kruisten en gaandeweg vervlochten tot een prachtig vlechtwerk. In het Denemarken van meer dan 100 jaar geleden woonden twee zussen in een klein dorp. Als dochters van een dominee. Hun vader had een haast puriteinse houding in het leven, in de stroming die hij was begonnen kwamen hij en zijn volgelingen elke week samen. Zijn knappe dochters wijdden zich in hun leven aan caritatieve werken. Na de dood van hun vader blee

Geschatte leestijd 15 minuten. Rene Girard, een prominente rooms-katholieke conservatief en auteur van het baanbrekende boek 'Violence and the sacred', is een emeritus hoogleraar antropologie aan de Stanford University. Zijn meer recente boeken bevatten "Things Hidden Since the Foundation of the World" en "I See Satan Fall Like Lightning". Girard sprak met Global Viewpoint-redacteur Nathan Gardels bij hem thuis in de buurt van de campus. Nathan Gardels: Toen paus Benedictus XVI onlangs aanhaalde wat hij zag als de 'dictatuur van het relativisme', vooral in de Europese cultuur, veroorzaakte het grote controverses. Heeft de paus gelijk dat we in zo'n dictatuur leven? Rene Girard: Ja, hij heeft gelijk. Deze formulering - de dictatuur van het relativisme - is uitstekend. Het zal een nieuw discours op gang brengen op dezelfde manier als dat het idee van John Paul II heeft geholpen om "een cultuur van het leven" terug te winnen uit