Het Eeuwig(e) Leven
De Heer geve ons zijn vrede…en dan opletten! De zin is onderdeel van een gebed na de maaltijd, waarbij het antwoord luid: ‘en het eeuwige leven’. Iemand attendeerde me op een klein detail; namelijk dat het heel belangrijk is om de ‘e’ op het eind van ‘eeuwige’ uit te spreken. Het is een nuance, maar waarom is dat zo belangrijk? We kunnen even kijken naar een ander voorbeeld. We vervangen daarom het woord ‘eeuwig’ voor ‘goed’. Wie zegt: ‘het goed leven’, spreekt over een manier van leven, het leven als werkwoord. Maar wie zegt: ‘het goede leven’ zegt iets over leven zelf, het leven als onderwerp. Voor de taal techneuten: eeuwig leven (bijwoord + werkwoord) en het eeuwige leven (bijvoeglijk naamwoord en zelfstandig naamwoord). Wie het gebedje op de juiste manier afsluit bevestigt dus niet dat God dit leven eeuwig laat zijn, maar eerder dat hij een leven geeft wat eeuwig is. Dat leven kan natuurlijk in de hemel of de hel zijn. De snelste weg naar geluk. Onze leermee