Hij had al lang vergeten moeten zijn.
Het doel van kruisigen.
Terreur is van alle tijden. Overheden gebruikten vroeger, maar ook nu, martelmethodes die zichtbaar waren voor het volk om ze te terroriseren. Bij de Romeinen was kruisigen het wreedste middel om dit te bereiken.
Hoe werkt dat dan? Mensen hebben een bepaalde waardigheid. In het christendom is dat 'het geschapen zijn in evenbeeld van God'. Maar door de marteling wordt een lichaam zo erg verminkt en bespot, vervloekt in de bijstand van publiek, dat het lichaam niet langer zichtbaar symbool is van die waardigheid. Ze zien niet langer een persoon, maar een teken waar je zo ver mogelijk vandaan moet blijven. Het lichaam wordt ontheiligt.
Martelingen (en pesterijen) zou je haast kunnen vergelijken met rituelen. Ze hebben een haast religieuze karakter. Daarmee bedoel ik, dat het lijkt te wijzen op iets anders dan wat op dat moment gebeurt. Het is een metafoor. Niet voor een religie waar heiligheid centraal staat, maar een religie waar ontheiliging centraal staat.
Jezus werd gekruisigd ten tijde van het joodse Paasfeest. Bij dit feest slachtte men een lam. Het lam werd geroosterd terwijl het vast zat aan een houten kruis. Zouden de joden hebben herkend hoe hun religieuze rituelen zelfs deden denken aan Jezus aan het kruis?
Beulen hebben vaker vermeld hoe ze zichzelf zagen als God, volledig beheerst door de waan van macht. Zouden de Romeinse soldaten, dronken in hun gevoel van macht, door hebben gehad hoe deze kruisiging een 'anti-religie' symbool was? Jezus aan het kruis (en het bloed uit zijn zijde) was een soort van grimmige grap, een parodie op het lam wat door de joden werd geslacht en waarvan het bloed aan de deurposten werd gesmeerd als herinnering aan de bevrijding van de Egyptenaren. Terwijl ze nu leefden onder de overheersing van de Romeinen.
Hij had al lang vergeten moeten zijn.
De bijbel vertelt ons al het nodige wat wij moeten weten, en wie intiem met Jezus onderweg gaat en ook het hart van de mensen kent, zal meer begrijpen dan wat de bijbel met woorden zegt. Laten we Hem na zijn veroordeling volgen naar het pretorium. Het was koud en een cohort (500 soldaten), mannen die waarschijnlijk op wijn belust waren, waren onderdeel van het uitlachen en verminken van Jezus. Wat zouden ze voor beestachtig gedrag hebben vertoond? In de bijbel staat spugen, geselen, slaan, de doornenkroon. Maar misschien werd hem zelfs seksueel geweld aan gedaan, wellicht door hem geen kleren meer aan het lijf te laten. Daar zegt de bijbel niets over. Daarna moest hij vanuit de stad vol met mensen zichzelf en het kruis waar Hij aan zou sterven, buiten de stad dragen: als een verstotene. 'Hij hoorde er niet meer bij'. Je moet je inleven in die bijbel verhalen, want wij zien hem met een doek aan het kruis in onze kerken, maar de kans is zeer wel aanwezig dat hij naakt was. Iedereen zou deze vernedering zien. Op dat moment een bloeddorstig spektakel.
Menselijk en psychologisch gezien zou Jezus al lang vergeten moeten zijn. Door het trauma van zijn dood had niemand nog over hem willen of durven spreken. (Dit laat direct de grootsheid zien van God die juist op deze manier door de mensen herinnerd wordt. We moeten ons niet 'al te menselijk inlaten' en psychologie heeft ook haar grenzen, want zie! De wereld spreekt en gelooft in Jezus. Zou dat met de verrijzenis te maken hebben?)
Seksueel geweld.
Afgelopen tijd sprak de media over: misbruik schandalen, #MeToo, loverboys en seksueel of intiem beeldmateriaal ongewenst op internet komt. We leven in een wereld waar volop, en vooral onzichtbaar, seksueel geweld is, seks op onheilige manier behandeld. St. Johannes Paulus II laat met de Theologie van het Lichaam zien hoe belangrijk het is om de seksualiteit te behandelen als heilig, open voor de vruchtbaarheid, of zoals Christopher West samenvat: free, total, faithful, fruitful. Elke andere vorm is slechts een 'anti-religie'.
In de RK Kerk is de menselijke liefde ontzettend belangrijk en daarom spreekt ze er ook over, seks is geen taboe. De duivel echter haat de menselijke liefde, de seksualiteit die geschapen is voor het huwelijk, misschien wel het meest van alles hier op aarde. Want de oorsprong van nieuw menselijk leven begint bij de seksualiteit van man en vrouw. Zo ontstaan keer op keer kinderen, mensen in het evenbeeld van God. Daarom probeert de duivel er een karikatuur van te maken, zodat we er een verkeerd beeld van krijgen, dat gebeurt ook bij gelovigen. In hun denken, in hun doen, in hun fantasie, hun lust, hun internet surfgedrag en seksuele omgang met andere mensen.
Ja, ondanks ons praten blijft er stilte.
Seksueel geweld is een taboe. Jordan Peterson beschrijft het grote probleem dat mensen seksuele handelingen verrichten waar ze daarna niet meer over praten. Ja. Men praat volop over seks, maar toch is er stilte rondom dit onderwerp, want men praat niet over de seksualiteit die gewild is door God. Maar, men houdt met hun doen en laten, hun woorden en gedachten een karikatuur, een afgod, in stand. Deze cultuur is een anti-religie, een parodie, een grimmige grap. Ja, ondanks ons praten is er vooral stilte.
Laat deze stilte misschien een nog grotere waarheid zien? Iets over onze manier om te zwijgen over schande en schaamte?
Slachtofferschap
Het volk dat geterroriseerd wordt zwijgt. En soms zwijgt ze door juist door te praten, over koetjes en kalfjes te praten, of door een karikatuur te verspreiden.
Waarom wil het volk niet echt zien?
Omdat het volk niet met het seksuele trauma geconfronteerd wil worden zwijgen veel slachtoffers, vaak om nog meer geweld te voorkomen. Jezus zweeg ook. Omwille van de vrede wordt de wens van het volk geïnternaliseerd door het slachtoffer. Een trauma, de schaamte, dat moet een grote eenzaamheid zijn. Slachtoffers voelen zich door God verlaten in het lijden. Maar daarmee heeft de Kerk, God zelf, juist een plaats voor deze mensen, om heel dichtbij Jezus te zijn die uitriep: God mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten.
Om de diepte van het kwaad (vooral in de seksualiteit) goed te begrijpen, is het goed om te beseffen dat de bijbel niet uitsluit dat Jezus misschien zelfs seksueel geweld aan is gedaan. Dit zou mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt kunnen bevrijden door te beseffen dat ze met God zijn in hun lijden. Hun lijden is voor God relevant. Jezus was slachtoffer met hoofdletter S, en mens met hoofdletter M. Jezus was ook god, ik bedoel met een hoofdletter G, namelijk God. En slachtoffers zijn niet alleen maar samen met Hem in zijn lijden. Ook al voelen ze zich eenzaam en verlaten in deze pijn. En daarom, is er op pastoraal gebied, door vriendschap of een gesprek met een priester, juist voor deze mensen ruimte, ook voor dit deel van hun leven, in de Kerk.
Gevolgen voor ons.
Wat betekent deze schaamte voor ons in het westen? Met onze ontmenselijking van mensen omdat ze ons herinneren aan het minder menselijke? Ik denk aan de NIP test en het voorstel van artsen om over te gaan op abortus. Over onze fashion gedreven samenleving. De kans voor gehandicapten om te mogen leven. Ouderen die nauwelijks nog bezoek en zorg van familie krijgen. En ook aan de druk om te presteren op scholen in plaats van uit liefde je best te doen. Is onze wens om bij de eersten te horen en anderen daartoe te dwingen groot? Om maar geen loser te zijn of met losers gezien te worden?
Christenen, katholieken, moeten naar het kruis blijven kijken. Naar Jezus die nauwelijks nog als mens te herkennen is. Hij schaamt zich niet. Anderen schamen zich omdat Zijn menselijkheid door anderen wordt ontnomen, maar wij, zijn vrienden zien hoop ik: God met ons. Wij hebben het medicijn om het trauma te overwinnen door ons geloof in de verrijzenis.
Dat dit verhaal geen fabeltje is kun je zelf testen. Kijk maar welke mensen Jezus willen vergeten. Nu weet je waarom dat zo is. Kerst en Pasen gaat voor hen meer om een eetfestijn dan om het Leven en Lijden van Christus, want ze zien geen liefde en ook geen verrijzenis. Dat mag, maar bedenk wel...dat men dan doet wat de Romeinen wensten. Je wordt een geterroriseerd mens zonder dat je het door hebt (denk aan het Stockholm syndroom), iemand die bang is en mee acteert onder het gezag van het systeem, ten koste van de Onschuldige wordt je levensweg dan een dienst aan de afgoderij.
De oplossing.
Om niet in de 'trauma' te leven wil ik iedereen aanmoedigen om vaak te biechten, en te geloven in Gods barmhartigheid. En ook om bekend te worden met de Theologie van het Lichaam waar binnenkort een symposium voor wordt georganiseerd https://www.tobsymposium.org. We zien uit naar Gods verrijzenis, een zalig Pasen.
Terreur is van alle tijden. Overheden gebruikten vroeger, maar ook nu, martelmethodes die zichtbaar waren voor het volk om ze te terroriseren. Bij de Romeinen was kruisigen het wreedste middel om dit te bereiken.
Hoe werkt dat dan? Mensen hebben een bepaalde waardigheid. In het christendom is dat 'het geschapen zijn in evenbeeld van God'. Maar door de marteling wordt een lichaam zo erg verminkt en bespot, vervloekt in de bijstand van publiek, dat het lichaam niet langer zichtbaar symbool is van die waardigheid. Ze zien niet langer een persoon, maar een teken waar je zo ver mogelijk vandaan moet blijven. Het lichaam wordt ontheiligt.
Martelingen (en pesterijen) zou je haast kunnen vergelijken met rituelen. Ze hebben een haast religieuze karakter. Daarmee bedoel ik, dat het lijkt te wijzen op iets anders dan wat op dat moment gebeurt. Het is een metafoor. Niet voor een religie waar heiligheid centraal staat, maar een religie waar ontheiliging centraal staat.
Jezus werd gekruisigd ten tijde van het joodse Paasfeest. Bij dit feest slachtte men een lam. Het lam werd geroosterd terwijl het vast zat aan een houten kruis. Zouden de joden hebben herkend hoe hun religieuze rituelen zelfs deden denken aan Jezus aan het kruis?
Beulen hebben vaker vermeld hoe ze zichzelf zagen als God, volledig beheerst door de waan van macht. Zouden de Romeinse soldaten, dronken in hun gevoel van macht, door hebben gehad hoe deze kruisiging een 'anti-religie' symbool was? Jezus aan het kruis (en het bloed uit zijn zijde) was een soort van grimmige grap, een parodie op het lam wat door de joden werd geslacht en waarvan het bloed aan de deurposten werd gesmeerd als herinnering aan de bevrijding van de Egyptenaren. Terwijl ze nu leefden onder de overheersing van de Romeinen.
Hij had al lang vergeten moeten zijn.
Bedenk eens waarom oorlogslachtoffers niet spreken over wat ze hebben gezien? Publieke martelingen en andere brutaliteiten die mensen elkaar aandoen vernietigen niet alleen het leven van het slachtoffer, maar ook alle herinneringen die men van het slachtoffer had. Want elke herinnering aan de persoon zal gekoppeld zijn aan de herinnering van de marteling, de herinnering aan de persoon is na een publieke marteling een trauma. Een herinnering aan een vernederd mens, een kapot gemaakt lichaam, iemand voor wij ons schamen. Dat doet veel pijn.
De bijbel vertelt ons al het nodige wat wij moeten weten, en wie intiem met Jezus onderweg gaat en ook het hart van de mensen kent, zal meer begrijpen dan wat de bijbel met woorden zegt. Laten we Hem na zijn veroordeling volgen naar het pretorium. Het was koud en een cohort (500 soldaten), mannen die waarschijnlijk op wijn belust waren, waren onderdeel van het uitlachen en verminken van Jezus. Wat zouden ze voor beestachtig gedrag hebben vertoond? In de bijbel staat spugen, geselen, slaan, de doornenkroon. Maar misschien werd hem zelfs seksueel geweld aan gedaan, wellicht door hem geen kleren meer aan het lijf te laten. Daar zegt de bijbel niets over. Daarna moest hij vanuit de stad vol met mensen zichzelf en het kruis waar Hij aan zou sterven, buiten de stad dragen: als een verstotene. 'Hij hoorde er niet meer bij'. Je moet je inleven in die bijbel verhalen, want wij zien hem met een doek aan het kruis in onze kerken, maar de kans is zeer wel aanwezig dat hij naakt was. Iedereen zou deze vernedering zien. Op dat moment een bloeddorstig spektakel.
Menselijk en psychologisch gezien zou Jezus al lang vergeten moeten zijn. Door het trauma van zijn dood had niemand nog over hem willen of durven spreken. (Dit laat direct de grootsheid zien van God die juist op deze manier door de mensen herinnerd wordt. We moeten ons niet 'al te menselijk inlaten' en psychologie heeft ook haar grenzen, want zie! De wereld spreekt en gelooft in Jezus. Zou dat met de verrijzenis te maken hebben?)
Seksueel geweld.
Afgelopen tijd sprak de media over: misbruik schandalen, #MeToo, loverboys en seksueel of intiem beeldmateriaal ongewenst op internet komt. We leven in een wereld waar volop, en vooral onzichtbaar, seksueel geweld is, seks op onheilige manier behandeld. St. Johannes Paulus II laat met de Theologie van het Lichaam zien hoe belangrijk het is om de seksualiteit te behandelen als heilig, open voor de vruchtbaarheid, of zoals Christopher West samenvat: free, total, faithful, fruitful. Elke andere vorm is slechts een 'anti-religie'.
In de RK Kerk is de menselijke liefde ontzettend belangrijk en daarom spreekt ze er ook over, seks is geen taboe. De duivel echter haat de menselijke liefde, de seksualiteit die geschapen is voor het huwelijk, misschien wel het meest van alles hier op aarde. Want de oorsprong van nieuw menselijk leven begint bij de seksualiteit van man en vrouw. Zo ontstaan keer op keer kinderen, mensen in het evenbeeld van God. Daarom probeert de duivel er een karikatuur van te maken, zodat we er een verkeerd beeld van krijgen, dat gebeurt ook bij gelovigen. In hun denken, in hun doen, in hun fantasie, hun lust, hun internet surfgedrag en seksuele omgang met andere mensen.
Ja, ondanks ons praten blijft er stilte.
Seksueel geweld is een taboe. Jordan Peterson beschrijft het grote probleem dat mensen seksuele handelingen verrichten waar ze daarna niet meer over praten. Ja. Men praat volop over seks, maar toch is er stilte rondom dit onderwerp, want men praat niet over de seksualiteit die gewild is door God. Maar, men houdt met hun doen en laten, hun woorden en gedachten een karikatuur, een afgod, in stand. Deze cultuur is een anti-religie, een parodie, een grimmige grap. Ja, ondanks ons praten is er vooral stilte.
Laat deze stilte misschien een nog grotere waarheid zien? Iets over onze manier om te zwijgen over schande en schaamte?
Slachtofferschap
Het volk dat geterroriseerd wordt zwijgt. En soms zwijgt ze door juist door te praten, over koetjes en kalfjes te praten, of door een karikatuur te verspreiden.
Waarom wil het volk niet echt zien?
Omdat het volk niet met het seksuele trauma geconfronteerd wil worden zwijgen veel slachtoffers, vaak om nog meer geweld te voorkomen. Jezus zweeg ook. Omwille van de vrede wordt de wens van het volk geïnternaliseerd door het slachtoffer. Een trauma, de schaamte, dat moet een grote eenzaamheid zijn. Slachtoffers voelen zich door God verlaten in het lijden. Maar daarmee heeft de Kerk, God zelf, juist een plaats voor deze mensen, om heel dichtbij Jezus te zijn die uitriep: God mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten.
Om de diepte van het kwaad (vooral in de seksualiteit) goed te begrijpen, is het goed om te beseffen dat de bijbel niet uitsluit dat Jezus misschien zelfs seksueel geweld aan is gedaan. Dit zou mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt kunnen bevrijden door te beseffen dat ze met God zijn in hun lijden. Hun lijden is voor God relevant. Jezus was slachtoffer met hoofdletter S, en mens met hoofdletter M. Jezus was ook god, ik bedoel met een hoofdletter G, namelijk God. En slachtoffers zijn niet alleen maar samen met Hem in zijn lijden. Ook al voelen ze zich eenzaam en verlaten in deze pijn. En daarom, is er op pastoraal gebied, door vriendschap of een gesprek met een priester, juist voor deze mensen ruimte, ook voor dit deel van hun leven, in de Kerk.
Wat betekent deze schaamte voor ons in het westen? Met onze ontmenselijking van mensen omdat ze ons herinneren aan het minder menselijke? Ik denk aan de NIP test en het voorstel van artsen om over te gaan op abortus. Over onze fashion gedreven samenleving. De kans voor gehandicapten om te mogen leven. Ouderen die nauwelijks nog bezoek en zorg van familie krijgen. En ook aan de druk om te presteren op scholen in plaats van uit liefde je best te doen. Is onze wens om bij de eersten te horen en anderen daartoe te dwingen groot? Om maar geen loser te zijn of met losers gezien te worden?
Christenen, katholieken, moeten naar het kruis blijven kijken. Naar Jezus die nauwelijks nog als mens te herkennen is. Hij schaamt zich niet. Anderen schamen zich omdat Zijn menselijkheid door anderen wordt ontnomen, maar wij, zijn vrienden zien hoop ik: God met ons. Wij hebben het medicijn om het trauma te overwinnen door ons geloof in de verrijzenis.
Dat dit verhaal geen fabeltje is kun je zelf testen. Kijk maar welke mensen Jezus willen vergeten. Nu weet je waarom dat zo is. Kerst en Pasen gaat voor hen meer om een eetfestijn dan om het Leven en Lijden van Christus, want ze zien geen liefde en ook geen verrijzenis. Dat mag, maar bedenk wel...dat men dan doet wat de Romeinen wensten. Je wordt een geterroriseerd mens zonder dat je het door hebt (denk aan het Stockholm syndroom), iemand die bang is en mee acteert onder het gezag van het systeem, ten koste van de Onschuldige wordt je levensweg dan een dienst aan de afgoderij.
De oplossing.
Om niet in de 'trauma' te leven wil ik iedereen aanmoedigen om vaak te biechten, en te geloven in Gods barmhartigheid. En ook om bekend te worden met de Theologie van het Lichaam waar binnenkort een symposium voor wordt georganiseerd https://www.tobsymposium.org. We zien uit naar Gods verrijzenis, een zalig Pasen.
Reacties
Een reactie posten