Taartofiel, homo’s, echtscheiding...en Nashville

Het is van de zotte! Waarom bouwen mensen hun identeit op basis van hun lusten? Een bepaalde lust (of gevoel) wordt verheven tot een identiteit. Iets waar de LHBT volop actief mee bezig zijn. En de rest van de wereld gaat er nog in mee ook. De reden dat dit kan is omdat men geen mooier alternatief kent.

Taartofiel.

Over dat alternatief wil ik het hebben, omdat ik wens om in ieder mens meer te zien dan wat me gepresenteerd wordt. Meer te zien dan datgene waartoe ze zich aangetrokken voelen. 

Het lijkt me onredelijk om iemand die heel veel taart eet de label en identeit mee te geven van een taartofiel. Nee. Dat is niet redelijk. Dus waarom wel als homofiel? En toch kan je er niet om heen, zou je me willen zeggen. Want die mensen bestaan toch ook? 

Ontmenselijken.

Er bestaan methodes om mensen steeds minder zichzelf te laten zijn. Dit gebruiken ze soms ook in (bv militaire) trainingen waarin mensen ‘vervlakken’ waardoor ze bijvoorbeeld beter in staat zijn onmenselijke dingen te doen. Geweld uitoefenen, drank, drugs en pornografie, ze hebben allemaal objectief invloed op ons denken, op onze manier van zien en zelfs onze hersenstructuur verandert er door. Wat als de mensen die in zo’n wereld gevangen zitten, niet een ander geluid te horen mogen krijgen, uit een ‘andere wereld’? Bijvoorbeeld omdat het kwetsend of politiek incorrect is. Dan is de gevangenschap blijvend. 

Mensbeeld.

Ieder mens zou vrij moeten zijn om een bepaald mensbeeld te hebben, en dat mensbeeld ook te propageren. In gesprekken en in pamfeltten. Maar hier geld wel het volgende: Het Godsbeeld bepaalt vaak ook het mensbeeld. Dat zeg ik omdat er ook afgoden zijn. En natuurlijk zal een persoon die seks als afgod heeft moeite hebben met iemand die een Almachtige God kent, zeker als deze Almachtige God zijn daden afkeurt en mensen vrij maakt (van afgoden). Maar wat als de wereld een wurging inzet op een groep mensen die geloven in het goede en dat ook zoeken?

Afgoden.

Afgoden zijn heel agressief, vooral als hun rechten niet door jan-en-alleman erkend worden. Een hele grote afgod is seks die zich niet laat lenen voor vruchtbaarheid, maar alleen maar om genot beleefd wil worden. De katholieke leer ziet in iedere mens een zondaar, die tot enige mate geketend is door afgoden. Deze afgoden hebben altijd bepaalde eigenschappen die aantrekkelijk zijn en van God afkomen, maar die eigenschappen zijn uit hun context en balans gehaald, ze zijn niet langer gericht op God. Door strijd, daar hoort ook de doop en de biecht bij, kan de mens ontsnappen aan de slavernij van de afgoden en zijn relatie herstellen met God.

Katholiek woordenboek.

Daarmee bestaan woorden als ‘homo’ en ‘echtscheiding’ in principe niet in onze gesprekken. Ze reduceren respectievelijk de mens en het huwelijk tot iets waar de mens niet toe geroepen is. En uit deze anti-reductie houding ontstaan mooiere realiteiten zoals ‘zuiverheid’ en ‘vergeving’ waar we ons op kunnen oriënteren. De Nashville verklaring is niet iets van de RK Kerk. Maar als katholiek vraag ik me wel of onze samenleving niet doordraaft door Nashville-ondertekenaars te willen vervolgen. Vrijheid blijheid toch? 

Bovendien: Sommige dingen zijn voor de Mens gewoon niet goed.