Belijdenissen (Augustinus) - Recensie
Er staan veel boeken in mijn boekenkast, maar toen ik dit boek had gekregen liet ik het voor gaan op de anderen. Tijdens het lezen kwam ik er achter dat het een goede beslissing was. Belijdenissen van Augustinus, een belangrijke kerkvader uit de 4de eeuw, nemen een unieke plaats in bij zowel de christelijke theologie als de wereldliteratuur. Dit boek is geschreven met radicale oprechtheid in een tijd waarin het christendom concurreerde met allerlei filosofieën en in een tijd waarin normen en waarden niet bestonden zoals we nu kennen. De Kerk stond in haar kinderschoenen. Augustinus schreef veel gedachten, gevoelens, vragen en levenslessen uit die hem uiteindelijk een bepaalde bewustwording hebben gegeven.
Toen ik het boek las werd ik er in meegezogen. Augustinus
schreef niet als een filosoof, maar hij zocht wel naar de bron van elke
beweging. Hij schreef eerder als mens die op zoek was naar waarheid. Daardoor las
ik het boek met vreugde en herkende ik veel vragen uit mijn leven terug in zijn
werken. Ik kan eerlijk zeggen dat het mij heeft geholpen God te ontmoeten en de
mens beter te begrijpen. Mensen zeggen weleens dat de geschiedenis zich
herhaalt, maar wat ze eigenlijk bedoelen is dat de mens zich herhaalt terwijl
ze op zoek is.
Zijn belijdenissen beginnen met de beschouwing van zijn
leven als kind. Hij groeit op en gaat studeren, hij houdt erg van retorica, de
kunst van het overtuigen. Hij is niet christelijk en laat zich een tijdje in
bij de sekte der Manicheeërs waarbij hij gaandeweg ontdekt dat ze hem niet
verder zullen brengen dan hersenspinsels, en onrust brengen in zijn hart en
geweten. De populariteit van astrologie is door de tijden heen blijven bestaan,
maar in zijn boek maakt hij korte metten met deze vorm van bijgeloof. Na het
studeren verdient hij zijn brood door te doceren aan universiteiten. Stil
zitten deed hij niet, hij verhuisde een aantal keer in zijn leven. Hij heeft
een aantal goede vrienden, is ongetrouwd maar deelt een deel van zijn leven wel
met een vrouw met wie hij een kind heeft gekregen. Hij zoekt naar God. Na een
lang gevecht, het onderzoeken van en juist begrijpen van de Bijbel en een
bewuste zoektocht laat hij zich dopen om Christus te volgen. De vrouw met wie
hij leefde en zijn zoon waren tijdens zijn leven nog gestorven. Zijn leven
eindigde in het bisschopsambt.
In belijdenissen, waarin we een zondaar volgen die
uiteindelijk de heiligheid heeft bereikt, zweeft de rode draad van gebed van
Augustinus’ moeder die onophoudelijk voor zijn bekering heeft gebeden. Over de
grootsheid van zijn heilige moeder Monica valt ook meer te lezen wanneer hij
vertelt over zijn gezinssituatie.
Boek verkrijgbaar via deze LINK
Gepubliceerd in: Omega Magazine
Reacties
Een reactie posten