Babette's Feast - Recensie
Heerlijk! Heerlijk! Een film die laat zien dat een feestmaal veel meer biedt dan het eten zelf! Wil je eens iets anders zien dan typische Hollywood movies, of typische B films?
Babettes Feast is een Deense film die in 1987 uitkwam.
Ja, het is een oude film en heel relaxt, maar wel een om enthousiast van te
worden!
Toen ik nadacht over hoe ik Babettes Feast wilde
recenseren kwam ik er achter hoe fijngevoelig het gewone leven was verwerkt tot
een film. Er waren geen losstaande grootse gebeurtenissen met veel actie. Het
ging veel meer over mensenlevens die elkaar kruisten en gaandeweg vervlochten
tot een prachtig vlechtwerk.
In het Denemarken van meer dan 100 jaar geleden woonden
twee zussen in een klein dorp. Als dochters van een dominee. Hun vader had een
haast puriteinse houding in het leven, in de stroming die hij was begonnen kwamen
hij en zijn volgelingen elke week samen. Zijn knappe dochters wijdden zich in
hun leven aan caritatieve werken. Na de dood van hun vader bleef de beweging
bestaan, ze kregen er echter geen nieuwe gelovigen bij.
De twee zussen kregen uiteindelijk een hulp in de
huishouding, haar naam was Babette en ze kwam als vluchteling uit Frankrijk. De
mensen uit het dorp en de twee zussen waren erg op haar gesteld. Op een dag kwam
er in het kleine dorp post binnen vanuit Frankrijk. Babette bereidde zich voor
om naar Frankrijk te vertrekken, maar voor haar vertrek wilde ze nog een Franse
maaltijd serveren ter ere van de 100ste verjaardag van de overleden
vader die door iedereen zeer geliefd was.
Babette doet op het einde van de film een prachtige
uitspraak. ‘Een kunstenaar is nooit arm. Door de wereld klinkt het geroep uit
het diepst van het hart van een kunstenaar: geef me de kans om mijn allerbest
te doen!’
Benieuwd waarom ze dit zegt?
Zet de film dan eens op je menukaart want je mist echt
iets als je hem nooit zou ‘proeven’.
Reacties
Een reactie posten